Δείκτης τιμής προς κέρδη ανά μετοχή

Ο δείκτης τιμής προς κέρδη ανά μετοχή (price-to-earnings ratio, P/E) εκφράζει την τιμή που καταβάλλεται για μια μετοχή σε σχέση με το ετήσιο καθαρό εισόδημα ή κέρδος που κερδίζει η επιχείρηση ανά μετοχή και αποτελεί τον πιο γνωστό χρηματοοικονομικό δείκτη αποτίμησης. Σε αντίθεση με το EV / EBITDA, ο λόγος Ρ / Ε αντικατοπτρίζει την κεφαλαιακή διάρθρωση της εν λόγω εταιρείας. Το P / E είναι μια οικονομική αναλογία που χρησιμοποιείται για αποτίμηση με την εξής λογική: ένα υψηλότερο P / E σημαίνει ότι οι επενδυτές πληρώνουν περισσότερα για κάθε μονάδα του καθαρού εισοδήματος, σε σχέση με ένα με χαμηλότερο P / E. Ο λόγος P / E έχει μονάδες χρόνου, και μπορεί να ερμηνευθεί ως " ο αριθμός των ετών που απαιτούνται για την επανείσπραξη του επενδυμένου κεφαλαίου», αγνοώντας τη διαχρονική αξία του χρήματος. Με άλλα λόγια, η αναλογία P / E δείχνει την τρέχουσα ζήτηση των επενδυτών για μια μετοχή της εταιρείας. Το αντίστροφο του P / E είναι γνωστό ως απόδοση κερδών. Η απόδοση κερδών είναι μια εκτίμηση της προσδοκώμενης απόδοσης αν κρατήσουμε τη μετοχή, αποδεχόμενοι ορισμένες περιοριστικές υποθέσεις

Ορισμός

Υπάρχουν διάφορες αναλογίες P / E, όλες ορίζονται ως εξής:

• P / E = τιμή ανά μετοχή / ετήσιες αποδοχές ανά μετοχή

Η τιμή ανά μετοχή στον αριθμητή είναι η τιμή αγοράς ενός ενιαίου μεριδίου της μετοχής. Τα κέρδη ανά μετοχή στον παρονομαστή εξαρτώνται από τον τύπο του P / E:

• "Trailing P / E" ή "P / E TTM»: Τα κέρδη ανά μετοχή είναι τα καθαρά έσοδα της εταιρείας για την πιο πρόσφατη περίοδο των 12 μηνών,

διά του αριθμού των μετοχών σε κυκλοφορία. Αυτή είναι η πιο κοινή έννοια του "P / E", εάν δεν υπάρχει κάποια διευκρίνηση. Μηνιαία στοιχεία κέρδους για τις μεμονωμένες εταιρείες δεν είναι διαθέσιμα, έτσι χρησιμοποιούνται οι εκθέσεις κερδών των προηγούμενων τεσσάρων τριμήνων και τα κέρδη ανά μετοχή ενημερώνονται ανά τρίμηνο.

• "Trailing P / E από συνεχιζόμενες δραστηριότητες": Αντί των καθαρών εσόδων, χρησιμοποιεί τα λειτουργικά κέρδη τα οποία αποκλείουν τα κέρδη από διακοπείσες δραστηριότητες, έκτακτα στοιχεία ή λογιστικών αλλαγών.

• "Forward P / E", "P / Εf", ή "κατ 'εκτίμηση P / E": Αντί των καθαρών εσόδων, χρησιμοποιεί τα καθαρά κέρδη πέραν των επόμενων 12 μηνών. Οι εκτιμήσεις συνήθως προκύπτουν από τις μέσες εκτιμήσεις μιας επίλεκτης ομάδας αναλυτών . Σε περιόδους ταχείας οικονομικής αποδιάρθρωσης,οι εκτιμήσεις αυτές έχουν μικρότερη σημασία «όσο η κατάσταση αλλάζει» (π.χ. νέα οικονομικά δεδομένα δημοσιεύονται ή / και η βάση των προβλέψεων τους, είναι πλέον άχρηστη) πιο γρήγορα από όσο οι αναλυτές προσαρμόζουν τις προβλέψεις τους.

Η αναλογία P / E μπορεί εναλλακτικά, να υπολογιστεί διαιρώντας την κεφαλαιοποίηση της εταιρείας με τα συνολικά ετήσια κέρδη της.

Για παράδειγμα, αν η μετοχή Α διακινείται στα $ 24 και τα κέρδη ανά μετοχή για την πιο πρόσφατη περίοδο των 12 μηνών είναι $ 3, τότε η αναλογία P / E για τη μετοχή Α είναι 24 / 3 ή 8. Με άλλα λόγια, ο αγοραστής της μετοχής πληρώνει $ 8 για κάθε δολάριο εισοδήματος. Εταιρείες με ζημίες (αρνητικά κέρδη) έχουν μια απροσδιόριστη αναλογία P / E (που συνήθως εμφανίζεται ως Δεν ισχύει ή "N / A"). Μερικές φορές, ωστόσο, μια αρνητική αναλογία P / E μπορεί να αποδειχθεί.

Με τη σύγκριση των τιμών και των κερδών ανά μετοχή για μια επιχείρηση, μπορεί κανείς να αναλύσει την αποτίμηση της μετοχής μιας εταιρίας σε σχέση με τα έσοδα τα οποία στην πραγματικότητα η εταιρία έχει. Μετοχές που προβλέπεται να έχουν μεγάλη αύξηση κερδών, θα έχουν συνήθως ένα υψηλότερο P / E, καθώς και εκείνες που αναμένονται να έχουν μικρότερη αύξηση κερδών (ή / και πιο επικίνδυνες) στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχουν χαμηλότερο P / E. Οι επενδυτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αναλογία P / E για να συγκρίνουν την αξία των μετοχών: αν μία μετοχή έχει διπλάσιο P / E από μία άλλη , δεδομένων άλλων στοιχείων ίσων (ειδικά το ποσοστό αύξησης κερδών), είναι μια λιγότερη ελκυστική μετοχή. Ωστόσο, οι εταιρείες είναι σπάνια ίσες, και οι συγκρίσεις μεταξύ των βιομηχανιών, εταιρειών, καθώς και τις χρονικώς περιόδων μπορεί να είναι παραπλανητικές.

Από το 1900, η μέση αναλογία P / E για τον S & P 500 έχει κυμανθεί από 4,78 το Δεκέμβριο 1920 με 44,20 το Δεκέμβριο του 1999 , με τη μέση τιμή γύρω στο 15. Η μέση αναλογία P / Ε της αγοράς διαφέρει σε σχέση με, μεταξύ άλλων παραγόντων, την αναμενόμενη αύξηση των κερδών, την αναμενόμενη σταθερότητα των κερδών, τον αναμενόμενο πληθωρισμό, και των αποδόσεων των εναλλακτικών επενδύσεων. Για παράδειγμα, όταν κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ έχουν υψηλή απόδοση, οι επενδυτές πληρώνουν λιγότερο για δεδομένα κέρδη ανά μετοχή και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πτώση του λόγου P / E.

Καθορισμός των τιμών των μετοχών

Οι τιμές των μετοχών σε μια εισηγμένη εταιρεία που καθορίζεται από την προσφορά και τη ζήτηση της αγοράς, και, συνεπώς, εξαρτώνται από τις προσδοκίες των αγοραστών και των πωλητών. Μεταξύ αυτών είναι:

• Οι πρόσφατες επιδόσεις της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένης της δυνητικής ανάπτυξης
• Οι κίνδυνοι που διαβλέπονται, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου λόγω της υψηλής μόχλευσης
• Οι προοπτικές για τις επιχειρήσεις αυτού του τύπου, ο τομέας της αγοράς.

Με τη διαίρεση της τιμής μιας μετοχής σε μια εταιρεία με τα κέρδη της εταιρείας ανά μετοχή, φτάνετε στην αναλογία P / E. Αν τα κέρδη ανά μετοχή κινούνται αναλογικά με τις τιμές των μετοχών,η αναλογία παραμένει η ίδια. Εάν αυξάνεται η αξία των τιμών των μετοχών και τα κέρδη παραμένουν ίδια ή μειώνονται, η αναλογία P / E αυξάνεται.

Άλλα σχετικά μέτρα

Το forward P / E χρησιμοποιεί τα εκτιμώμενα κέρδη πέραν των δώδεκα μηνών.

Το P/E10 χρησιμοποιεί μέσες αποδοχές για τα τελευταία 10 χρόνια. Υπάρχει η άποψη ότι οι μέσες αποδοχές για μια περίοδο 20 ετών παραμένων σε μεγάλο βαθμό σταθερές, , οπότε η χρήση του P/E10 θα μειώσει των όγκο των δεδομένων.

Η αναλογία P / E σχετίζεται με την αξία ιδίων κεφαλαίων. Ένα παρόμοιο μέτρο μπορεί να οριστεί για την ακίνητη περιουσία.

Ο δείκτης PEG προκύπτει από τη διαίρεση του P / E με τον ετήσιο ρυθμό αύξησης κερδών. Θεωρείται ένα είδος εξομάλυνσης επειδή υψηλότερος ρυθμός ανάπτυξης θα πρέπει να προκαλέσει υψηλότερα επίπεδα P / E.

Ο παραπλήσιος δείκτης για το επίπεδο επιχειρησιακής αξίας είναι EV / EBITDA δηλαδή η αξία της επιχείρησης διά του EBITDA.

Παρούσα Αξία των ευκαιριών ανάπτυξης (PVGO) είναι μια άλλη εναλλακτική μέθοδος για την αποτίμηση των μετοχών. Η παρούσα αξία των ευκαιριών ανάπτυξης υπολογίζεται με την εύρεση της διαφοράς μεταξύ της τιμής των μετοχών με συνεχή ανάπτυξη και της τιμής των μετοχών που δεν παρουσιάζουν ανάπτυξη.

PVGO = P (Ανάπτυξη) - P (Χωρίς ανάπτυξη) = [D1 / (r -g)] - E / r

όπου

• D1 = μερίσμα για την επόμενη περίοδο
• r = Κόστος Κεφαλαίου ή ποσοστό κεφαλαιοποίηση της εταιρίας
• E = κέρδος μετοχικού κεφαλαίου
• g = ρυθμός ανάπτυξης της εταιρείας.

Δεδομένου ότι το Multiple P/E είναι «Τιμή ανά μετοχή / Κέρδη ανά μετοχή», μπορεί να γραφεί ως

• P0 / Ε1 = 1 / r [1 + (PVGO / (Ε1 / r))].

Έτσι, όταν το PVGO αυξάνεται, το P / E αυξάνεται.

Απόδοση κερδών

Το αντίστροφο του P / E είναι η αναλογία Ε / P, επίσης γνωστή ως απόδοση κερδών. Η απόδοση κερδών είναι ποσοστό, και είναι χρήσιμη στη σύγκριση μετοχών ή αποτίμησης της αγοράς σε σχέση με τα ομόλογα.

Η απόδοση κερδών είναι επίσης το κόστος για μια εισηγμένη εταιρεία της άντλησης κεφαλαίων επέκτασης, μέσω της έκδοσης μετοχών. Υπολογίζεται ως (ΚΕΡΔΗ ΑΝΑ ΜΕΤΟΧΗ / τιμή αγοράς ανά μετοχή)

Αναλογία τιμής / μέρισμα

Οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες κάνουν συχνά την περιοδική τριμηνιαία ή ετήσια καταβολή μετρητών στους ιδιοκτήτες τους, τους μετόχους, αναλογικά με τον αριθμό των μετοχών που κατέχουν. Σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία, τέτοιες πληρωμές μπορούν να γίνονται μόνο από τις σημερινές αποδοχές ή από αποθεματικά (κέρδη που παραμένουν από προηγούμενα έτη). Η εταιρεία αποφασίζει για το συνολικό ύψος των πληρωμών το οποίο διαιρείται με τον αριθμό των μετοχών. Το προκύπτον μέρισμα δηλώνει τα μετρητά ανά μετοχή. Ακριβώς όπως η αναλογία P / E είναι ο λόγος της τιμής προς κέρδη, η αναλογία Τιμών / Μέρισμα είναι ο λόγος της τιμής είσπραξης /μέρισμα.

Μερισματική απόδοση

Η μερισματική απόδοση είναι το μέρισμα που πληρώθηκε κατά το τελευταίο λογιστικό έτος διαιρεμένο με την τρέχουσα τιμή της μετοχής: είναι το αντίστροφο του λόγου τιμής / Μέρισμα.

Ιστορικά, μετοχές με πολύ υψηλό P / E πληρώνουν ελάχιστα ή καθόλου μερίσματα. Θεωρητικά μιλώντας, αν το μέρισμα υπερβαίνει τα κέρδη, η εταιρεία μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβαίνει επιστροφή κεφαλαίου στους επενδυτές της, μια κατάσταση που δεν μπορεί να παραμείνει επ´αόριστον.

Σχέσεις μεταξύ μέτρων

Αρκετά από τα μέτρα αυτά σχετίζονται μεταξύ τους: δεδομένη τιμή, κέρδη και μερίσματα. Υπάρχουν 6 πιθανές σχέσεις, οι οποίες έρχονται σε αμοιβαία ζεύγη:

• Η αναλογία P / E και η απόδοση κερδών είναι αντίστροφα
• Η αναλογία P / D και η μερισματική απόδοση είναι αντίστροφα
• Ο Δείκτης Καταβολής Μερίσματος (DPR) = Μέρισμα / EPS, ενώ η αντίστροφη αναλογία είναι (DC) = EPS / Μέρισμα.

Σχετίζονται με τις ακόλουθες εξισώσεις:

• P / E = P / D DPR * και P / D = P / E * DC
• Οι αντίστροφες αναλογίες είναι, τα κέρδη απόδοσης = μερισματική απόδοση * DC και μερισματική απόδοση = απόδοση κερδών DPR *.

Ερμηνεία

Ο μέσος όρος της αναλογίας P / E στις ΗΠΑ από το 1900 έως το 2005 είναι 14 (ή 16, ανάλογα με το αν χρησιμοποιείται ο γεωμετρικός μέσος ή ο αριθμητικός μέσος όρος, αντίστοιχα).

Κανονικά, οι μετοχές με μεγαλύτερη αύξηση κερδών διαπραγματεύονται σε υψηλότερες τιμές P / E . Στο προηγούμενο παράδειγμα, η μετοχή Α, η οποία διαπραγματεύεται στα 24 δολάρια ανά μετοχή, αναμένεται να αποφέρει $ 6 ανά μετοχή το επόμενο έτος. Τότε η αναλογία forward P / E είναι $ 24 / 6 = 4. Έτσι, οι επενδυτές θα πληρώνουν 4 δολάρια για κάθε ένα δολάριο από τα κέρδη, γεγονός που καθιστά τη μετοχή πιο ελκυστική από ότι ήταν το προηγούμενο έτος.

Η αναλογία P / E ενσωματώνει σιωπηρά τον κίνδυνο που μπορεί να υπάρξει όσον αφορά στα μελλοντικά κέρδη μιας εταιρείας. Για τον αγοραστή μετοχών, ο κίνδυνος αυτός περιλαμβάνει το ενδεχόμενο πτώχευσης της εταιρίας. Για τις εταιρείες με υψηλή μόχλευση (δηλαδή υψηλά επίπεδα χρέους), ο κίνδυνος χρεοκοπίας είναι υψηλότερος από ό,τι για άλλες εταιρείες. Αν υποθέσουμε ότι η επίδραση της μόχλευσης είναι θετική, οι αποδοχές για μία αρκετά μοχλευμένη εταιρεία θα είναι επίσης υψηλότερες. Κατ 'αρχήν, η αναλογία P / E ενσωματώνει την πληροφορία αυτή, καθώς επίσης οι διαφορετικές αναλογίες P / E μπορεί να αντικατοπτρίζουν τη δομή του ισολογισμού.

Αποκλίσεις από την τυπική αναλογία P / E και την αναλογία forward P / E είναι συνηθισμένες. Γενικά, τα εναλλακτικά μέτρα της αναλογίας P / E αντιπροσωπεύουν διαφορετικά μέτρα των κερδών. Για παράδειγμα μπορεί να αναφέρονται σε «διορθωμένα» αριθμητικά στοιχεία που αφορούν στα κέρδη τα οποία προκύπτουν κατόπιν εξαίρεσης ορισμένων έκτακτων γεγονότων ή σε περίπτωση έκτακτου κέρδους ή ζημίας. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι ορισμοί δεν μπορούν να τυποποιηθούν.

Διάφορες ερμηνείες μιας συγκεκριμένης αναλογίας P / E είναι δυνατές, και ο ιστορικός πίνακας που ακολουθεί είναι ενδεικτικός και δεν μπορεί να είναι οδηγός, καθώς οι τρέχοντες δείκτες P / E θα πρέπει να συγκρίνονται με τα τρέχοντα πραγματικά επιτόκια.

N/A Για μια εταιρεία που δεν έχει αποδοχές η αναλογία P / E είναι απροσδιόριστη. Κατά συνθήκη, εταιρείες με απώλειες (αρνητικές αποδοχές) συνήθως αντιμετωπίζονται σαν να έχουν απροσδιόριστη αναλογία P / E, αν και ένα αρνητικό P / E μαθηματικά ευσταθεί.

0–10 Είτε η μετοχή είναι υποτιμημένη ή τα κέρδη της εταιρείας θεωρείται ότι είναι σε ύφεση. Εναλλακτικά, οι τρέχουσες αποδοχές μπορεί να είναι σημαντικά πάνω από ιστορικές τάσεις ή η εταιρεία μπορεί να ωφελείται από την πώληση περιουσιακών στοιχείων. 10-17 Για πολλές εταιρείες μία αναλογία P / E αυτού του εύρους μπορεί να θεωρηθεί ως αξιόλογη αξία.

17-25 Είτε η μετοχή είναι υπερτιμημένη είτε τα κέρδη της εταιρείας αυξήθηκαν από τα τελευταία στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα *και αφορούν στα κέρδη. Η μετοχή μπορεί επίσης να είναι αναπτυσσόμενη, με κέρδη που αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά στο μέλλον.

25+ Μια εταιρεία της οποίας οι μετοχές έχουν πολύ υψηλό P / E μπορεί να έχει μεγάλη αναμενόμενη μελλοντική αύξηση κερδών ή η μετοχή μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μιας κερδοσκοπικής φούσκας.

Συνήθως δεν είναι αρκετό το να εξετάσουμε την αναλογία P / E μιας εταιρίας και να αποφανθούμε για την κατάσταση της. Συνήθως, ένας αναλυτής εξετάζει την αναλογία P / E μιας εταιρείας σε σχέση με τη βιομηχανία στην οποία βρίσκεται, τον κλάδο της εταιρίας, καθώς και τη συνολική αγορά. Ιστοσελίδες όπως το Reuters προσφέρουν αυτές τις συγκρίσεις σε έναν πίνακα. Συχνά, οι συγκρίσεις γίνονται επίσης μεταξύ τριμηνιαίων και ετήσιων στοιχείων. Μόνο μετά από μια σύγκριση με τη βιομηχανία, τον κλάδο και την αγορά μπορεί ένας αναλυτής να εκτιμήσει αν η αναλογία P / E είναι υψηλή ή χαμηλή, με τις προαναφερθείσες διακρίσεις (δηλαδή, λόγω υποτίμησης, υπερτίμησης, ορθής εκτίμησης, κλπ).

Χρησιμοποιώντας μεθόδους προεξοφλημένων ταμειακών ροών, ο αντίκτυπος της αύξησης κερδών και του πληθωρισμού μπορεί να αξιολογηθεί. Η on-line αριθμομηχανή στο Moneychimp , επιτρέπει την αξιολόγηση της «δίκαιης» τιμής της αναλογίας P / E.

Η αναλογία P / E της αγοράς

Για τον υπολογισμό της αναλογίας P / E του δείκτη της αγοράς, όπως του S & P 500, δεν είναι ακριβές να πάρουμε τον "απλό μέσο όρο" των αναλογιών Ρ / E όλων των συνιστώμενων μετοχών. Η προτιμώμενη και ακριβής μέθοδος είναι να υπολογίσουμε το σταθμισμένο μέσο όρο. Στην περίπτωση αυτή, η τιμή της κάθε μετοχής πολλαπλασιάζεται με το αντίστοιχο πλήθος τους που έχει εκδοθεί και τα αποτελέσματα αθροίζονται για να εξαχθεί η συνολική αξία σε όρους χρηματιστηριακής αξίας για το σύνολο της αγοράς. Η ίδια μέθοδος χρησιμοποιείται για τα συγκρίσιμα καθαρά κέρδη κάθε μετοχής (τα κέρδη ανά μετοχή πολλαπλασιάζονται με τον αριθμό των μετοχών που έχουν εκδοθεί). Στην περίπτωση αυτή, το σύνολο των καθαρών κερδών υπολογίζεται και αυτό δίνει τα συνολικά κέρδη για το σύνολο της αγοράς. Το τελικό στάδιο είναι η διαίρεση της συνολικής κεφαλαιοποίησης της αγοράς με τα συνολικά κέρδη και το αποτέλεσμα δίνει την αναλογία P / E της αγοράς. Ο λόγος της χρήσης του σταθμισμένου μέσου όρου αντί του «απλού» μέσου μπορεί να περιγραφεί καλύτερα από το γεγονός ότι τα μικρότερα «συστατικά» έχουν μικρότερο αντίκτυπο στον συνολικό δείκτη της αγοράς. Για παράδειγμα, αν ο δείκτης της αγοράς αποτελείται από τις εταιρείες X και Y, οι οποίες έχουν την ίδια αναλογία P / E (επομένως και ο δείκτης της αγοράς θα έχει την ίδια αναλογία), αλλά η εταιρία Χ έχει εννιά φορές μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση από την Y , τότε μία ποσοστιαία μείωση των κερδών ανά μετοχή της εταιρίας Y πρέπει να αποφέρει πολύ μικρότερη επίπτωση στο δείκτη της αγοράς από την ίδια ποσοστιαία μείωση των κερδών ανά μετοχή της εταιρίας Χ.

Μια παραλλαγή που χρησιμοποιείται συχνά είναι να αποκλείονται εταιρείες με αρνητικά κέρδη από το δείγμα - ειδικά όταν εξετάζουμε υπο-δείκτες με μικρότερο αριθμό μετοχών, όπου οι εταιρείες με αρνητικά κέρδη θα στρεβλώσουν τα στοιχεία.

Ο Jeremy Siegel στο βιβλίο του Stocks for the Long Run, υποστηρίζει ότι η απόδοση κερδών είναι ένας καλός δείκτης των επιδόσεων της αγοράς μακροπρόθεσμα. Ο μέσος όρος της αναλογίας P / E για τα τελευταία 130 χρόνια είναι 12.1.

Ακρίβεια και πλαίσιο

Στην πράξη, πρέπει να ληφθούν ορισμένες αποφάσεις ως προς το πώς ακριβώς να προσδιοριστούν τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται στους υπολογισμούς.

• Η τρέχουσα τιμή της αγοράς προσδιορίζει επακριβώς την αξία του οργανισμού;
• Πώς πρέπει να υπολογίζονται τα έσοδα και για ποιες περιόδους; Πώς θα υπολογιστεί η συνολική κεφαλαιοποίηση;
• Μπορούν αυτές οι τιμές να είναι αξιόπιστες;
• Ποιες είναι οι προοπτικές αύξησης των εσόδων και κερδών την περίοδο της επένδυσης;
• Υπήρχαν ειδικά έκτακτα έξοδα, τα οποία μείωσαν λανθασμένα (ή αύξησαν λανθασμένα) τα κέρδη που χρησιμοποιήθηκαν για τους υπολογισμούς και *αυτά τα έξοδα προκάλεσαν πτώση της τιμής της μετοχής ή αγνοήθηκαν;
• Τα εν λόγω έξοδα ήταν πραγματικά έκτακτα ή η εταιρεία προσπαθεί να παραπλανήσει τους επενδυτές;
• Τι είδους αναλογίες P / E δίνει η αγορά για ομοειδείς εταιρείες, καθώς επίσης και ποια είναι η αναλογία P / E του συνόλου της αγοράς;
• Η αναλογία P / E είναι εύστοχο μέτρο;

Ιστορικά vs. εκτιμώμενα κέρδη

Διάκριση πρέπει να γίνει μεταξύ του πραγματικού P / E και του τρόπου με τον οποίο στην πραγματικότητα υπολογίζουμε τις αναλογίες P / E. Η πραγματική αναλογία P / E εξετάζει τις προβλέψεις των κερδών. Στην πραγματικότητα, υπολογίζουμε τις αναλογίες P / E χρησιμοποιώντας τα εταιρικά κέρδη των τελευταίων 12 μηνών. Το να χρησιμοποιούμαι προηγούμενες αποδοχές δημιουργεί μια χρονική αναντιστοιχία η οποία όμως είναι καλύτερη από το να χρησιμοποιούσαμε μελλοντικά κέρδη, δεδομένου ότι οι προβλέψεις μελλοντικών κερδών είναι εμφανώς ανακριβής και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για σκόπιμη χειραγώγηση.

Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι μία μετοχή διαπραγματεύεται με ένα χαμηλό πραγματικό P / E δεν αποτελεί ένδειξη ότι η μετοχή είναι υποτιμημένη. Μία μετοχή μπορεί να διαπραγματεύεται με ένα χαμηλό P / E, διότι οι επενδυτές είναι λιγότερο αισιόδοξοι για τα μελλοντικά έσοδα που θα προκύψουν από αυτή τη μετοχή. Έτσι, ένας τρόπος για να κάνουμε μια δίκαιη σύγκριση μεταξύ των μετοχών είναι να χρησιμοποιήσουμε το primary P / Ε τους. Αυτή η αναλογία βασίζεται στις προβλέψεις κερδών για τα προσεχή έτη, για τα οποία χρησιμοποιείται ένας προεξοφλητικός υπολογισμός.

Η αναλογία P / E στην επιχειρηματική κουλτούρα

Η αναλογία P / E μιας επιχείρησης είναι ένας σημαντικός δείκτης στον οποίο εστιάζει η διαχείριση σε πολλές εταιρείες και βιομηχανίες. Αυτό συμβαίνει γιατί η διαχείριση πληρώνεται κυρίως με μετοχές της εταιρείας (μια μορφή πληρωμής που έχει ως αποτέλεσμα να συμβαδίζουν τα συμφέροντα της διαχείρισης με τα συμφέροντα των άλλων κατόχων μετοχών), με σκοπό την αύξηση της τιμής της μετοχής. Ένας τρόπος για να αυξηθεί η τιμή μιας μετοχής είναι μέσω της αύξησης των κερδών. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μία υψηλότερη αναλογία P / E είναι το αποτέλεσμα ενός πλεονεκτήματος που επιτρέπει σε μια εταιρεία να αυξάνει τις αποδοχές της με την πάροδο του χρόνου.

Δείτε επίσης

• Μετοχή
• Χρηματιστήριο

Βιβλιογραφία

• .Shiller, Robert (2005). Irrational Exuberarance- Τύπος του Πανεπιστημίου Princeton
• .Price-Earnings Ratio (P/E ratio). Wikipedia
• .Stocks for the Long Run, του Jeremy J. Siegel, 2η έκδοση (Μάιος 1, 1998)
• .Adam Barth., "11% Solution – Overvalued Stock Market".
• .Anderson, K.; Brooks (2006) .The Long-Term Price Earning Ratio.
• .Χρηματοοικονομική Ανάλυση Επιχειρήσεων (2006), Μανώλης Ξανθάκης, Χρήστος Αλεξάκης